Angloarab francuski
Angloaraby francuskie mają głowę o szlachetnym wyglądzie, a także muskularną, łagodnie wygietą w łuk szyję ładnie osadzonąna szerokiej i głębokiej klatce piersiowej i długich skośnie opadających łopatkach. Kłąb jest dość wysoki a grzbiet prosty, propocjonalnej do reszty ciała, zad płaski oraz muskularny, z dobrze osadzonym i noszonym ogonem. Najczęściej spotykanym umaszczeniem jest kasztanowate, chociaż bywają sobniki gniade lub siwe. Wzrost waha się od 155 do 167,5 cm.
obok Angloarab - sardyński
Angloarab sardyński
Angloarab sardyński - koń lekki, półkrwi, pochodzący z Sardynii (Włochy).
W kłębie ma ok. 155 cm.
Historia, pochodzenie
Początki tej rasy sięgają XV wieku. Jej macierzysta Sardynia jest wyspą korzystnie usytuowaną z punktu widzenia handlu z Afryką Północną. Przez wieki importowano tu konie berberyjskie oraz araby, które były krzyżowane z miejscowym stadem. Doprowadziło to do powstania bazowego typu dla nowej rasy już w XV wieku, a również do powstania stadniny hiszpańskich koni niedaleko Abbasanta. Konie te, które w przyszłości stały się andaluzyjskimi, odegrały znaczącą rolę w rozwoju rasy sardyńskiej. Ważną rolę w hodowli miały stadniny w Mores, Nitromannit i Monte Minerwa. Ich populacja spadła aż do początku XX wieku. Wprowadzono wtedy domieszki czystej krwi arabskiej, które przyczyniły się do poprawy jakości, szlachetności i wytrzymałości rasy.
Angloarab Shagya to szlachetny koń o gorącym temperamencie i urodzie typowej dla koni arabskich, lecz większy od nich. Najczęściej maści siwej. Pochodzi z Węgier. Są to konie inteligentne i odporne.
Użytkowość
Wykorzystywane są głównie w jeździe wierzchem i zaprzęgach, rzadziej w skokach.
Wysokość: ok. 155 cm - 160 cm.
Budowa, pokrój, eksterier
- mała głowa, często o profilu szczupaczym
- krótki, dobrze umięśniony, poziomy zad z charakterystyczną odsadą ogona
- mocne i suche kończyny
- sylwetkę można wpisać w kwadrat
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz